Nard - Vulkanbike P1 M2

Gegevens

Gepubliceerd op maandag 25 september 2017 07:40

En weer stond er een regenachtige marathon op het programma. Daun staat op bekend als een snelle schotter marathon maar met flinke hoeveelheden regen blijkt dat veel van die schotterpaden eigenlijk gewoon bospaden zijn waar water en ondergrond heel fijn combineren tot modder. Bandjes aangepast dus (voor en achter X-king), spatbordje erop en gaan! Voor het eerst met m’n nieuwe Canyon Exceed SLX die tov de Grand Canyon die ik hiervoor had een stukje lichter is en vooral op hoge snelheid beter te controleren is. Ook is de achterkant merkbaar comfortabeler. Heerlijke hardtail.

De start ging ewoon goed. Lekker voorin mee, het eerste groepje met de latere winnaar laten lopen (zoals bijna altijd, dat gaat gewoon te hard) en goed meegedraaid in een tweede groepje voor plek 4 tot 7. Niet teveel kopwerk natuurlijk, voor zover ik zag reed niemand daar in de masters 2 klasse. Na ongeveer 30 km ofzo merkte ik dat er iets scheef zat aan m’n pedaal. Die bleek los te zitten in de crank wat betekende dat ik t/m het einde het gevoel had dat m’n pedaal elk moment kon losschieten. Hierdoor ook net wat minder op het pad aan het letten in de eindfase waardoor ik een klein duikje in een afgrondje maakte. Gelukkig zonder erg maar het kostte me wel de mogelijkheid te strijden voor plek 4 en 5. Nummer 7 van ons clubje was mijn teammaatje Frank Molenaar die in de laatste lange beklimming moest lossen.

Uiteindelijk 6de algemeen en eerste van de masters 2. Prima, sterke wedstrijd en zeer tevreden met de uitslag. In de volgende marathon in Langenberg valt de beslissing voor de SforZ Marathoncup, waar ik momenteel eerste sta. Hopelijk zijn de benen dan net zo goed en blijft alles heel.