Nard - Nordenau 95km

Gegevens

Gepubliceerd op donderdag 25 augustus 2016 13:09

Aan de marathon in Nordenau had ik goeie herinneringen, aangezien ik er 2 jaar geleden in een mooie strijd heb gewonnen van Wil Baselmans, de latere Nederlands kampioen MTB Marathon in onze klasse. In een tijd van precies 4:00:00u kwam ik toen tevreden over de finish in één van mijn betere wedstrijden ooit. Ik herinner me een paar mooie niet al te steile klimmen door een bos en lange snelle afdalingen door het mooie groene Sauerland.

Hoe anders was het dit jaar. Waarom weet niemand, maar het parcours was anders, zwaarder dus. Misschien waren mijn benen ook anders, slechter dus. De wedstrijd begon ok, met een redelijk normale start en aansluiting bij een goed groepje met oa Jan Weevers en Mark van Schie van mijn eigen SforZ Racingteam. Alles leek onder controle tot Jan me wees op mijn leeglopende achterband. Met een scheur in de zijwang ontkwam ik niet aan het zetten van een plugje, wat me een paar minuten kostte. Vol goede moed, ik had immers de hele tijd goeie benen, zette ik de achtervolging in op mijn groepje. Hier gingen tegelijk drie dingen mis. Ten eerste ging ik te hard. Ik wilde snel m’n verloren tijd goedmaken waardoor ik teveel gaf. Ten tweede had ik geen idee van het parcours en van het feit dat het zwaarste deel van de marathon nog moest komen. Ten derde onderschatte ik waarschijnlijk dat je je in een groepje altijd sterker voelt dan alleen. Kort samengevat: de laatste 40km ofzo waren een marteltocht. Geen gevoel van kracht, alleen rijdend, zeer steile klimmen en afdalingen, bijna kramp en dan ook nog 2 identieke rondes van 26km op het einde van de 95km lange wedstrijd, waardoor je precies weet hoeveel je nog gaat leiden de laatste 26 km. Alhoewel, precies… Door mijn gebrek aan richtingsgevoel kwamen de laatste klimmen natuurlijk alsnog als een verrassing. Ik heb me echt vaak afgevraagd waarom ik dit aan het doen was dit rondje.

Na afloop bleek meer dan de helft van de starters niet te zijn gefinished. Ofwel door lekke banden, ofwel door algehele malaise. Uiteindelijk blijkt mijn inspanning daardoor toch niet voor niets te zijn geweest want de 2de 1000 punten voor de SforZ Marathoncup zijn binnen! Zo heb ik twee wedstrijden voor het einde van de cup al zeker een podiumplaats in het eindklassement. Of dit plek 1, 2 of 3 wordt hangt af van mijn concurrenten in de komende 2 wedstrijden. Ikzelf kan er niks meer aan doen. Dit was alweer mijn laatste wedstrijd in de cup voor dit jaar.