Mark van Schie - Rursee Open NK

Gegevens

Gepubliceerd op vrijdag 01 juli 2016 10:28

De MTB marathoncup is al even begonnen. Voor mij was de Ruhrsee marathon echter de eerste wedstrijd in de cup die op de kalender stond. Ik was nog nooit in Einruhr geweest, en was positief verrast toen ik opzocht waar het plaatsje lag en constateerde dat het een keer redelijk in de buurt was. Karen en ik arriveerden op zaterdagmiddag in Einruhr. We hadden het plan om nog even de benen los te fietsen, maar helaas regende het continue en besloten we hier van af te zien. In plaats daarvan een rondje gelopen door het dorp, en aan het eind van de middag even naar de XC eliminator gekeken. Gelukkig voor de organisatie en de deelnemers werd het vlak voor de start van de eliminator wedstrijd droog. Het parcours was inmiddels echter al volledig doorweekt en hier en daar behoorlijk glad. Dat zou voor de marathon niet anders zijn.

Gelukkig was het zondagochtend mooi droog en zonnig weer, met een aangename temperatuur. Ik stond op de 2de rij in het eerste startvak, met om me heen een hoop snelle mannen. Nu zelfs het rondje losfietsen van gisteren was komen te vervallen had ik deze week wel heel erg weinig op de fiets gezeten en was het even afwachten hoe de benen zouden voelen. De start was geneutraliseerd. Achter 2 quads aan reed het peloton het dorp uit. Dat was maar goed ook, want gek genoeg was de startlus niet vrij van andere weggebruikers en kwamen we zelfs tegenliggers tegen! Samen met ploeggenoten Roel en Nard zat ik direct achter de quads en zo reden wij als eerste 3 het veld in. Op de eerste startklim besloot ik niet bij de kopgroep te blijven maar in plaats daarvan enigszins behoudend naar boven te rijden. Zo vormde zich al snel een tweede groepje met daarin 2 voor mij onbekende Duitsers, Nard en ik. Dit groepje bleef een heel poosje bijeen. Een van de 2 Duitsers nam op de wat vlakkere stukken een groot deel van het kopwerk voor z’n rekening. Met de wind die er stond was dat niet verkeerd. Op het vlakke ging het me hard zat.

Het eerste uur voelde ik me niet geweldig. De benen voelden wat ‘slap,’ ik had last van mijn maag en kon daardoor weinig eten en drinken binnen krijgen. Dat gevoel bleef lang hetzelfde. In de enige technische afdaling van het parcours verloor ik een aantal seconden op Nard en de sterke Duitser. Deels kwam dat doordat ze beiden behoorlijk hard daalden, maar voor een deel ook doordat de andere renner die voor me zat vrij moeizaam daalde. Onderaan de afdaling zag ik de voorste 2 niet meer rijden. Dat was balen. We hadden een mooi groepje. Ik was de andere renner inmiddels voorbij en besloot een poging te wagen het gat dicht te rijden. Na een minuutje zag ik mijn 2 eerdere compagnons weer rijden en dat motiveerde me om nog even flink gas te geven. Ik zat er vrij snel weer bij. De benen waren zo slecht nog niet. Na circa 1,5 uur besloot ik dan ook, onder aan een lange en niet zo steile klim, dat het wel iets harder mocht. Ik ging voorop rijden en reed een redelijk tempo omhoog. Toen ik even later om keek had ik een aardig gaatje, maar was ik nog lang niet boven. Ik besloot nog even door te rijden. Het laatste stuk ging een ski-helling op en was behoorlijk steil. Eenmaal bovenaan was het gat op de 3 mannen achter me redelijk groot. Ik besloot wederom om maar door te rijden. Na een poosje raapte ik nog een renner op die voor me reed. Hij pikte even aan, maar dat was van korte duur. Weer even later zag ik Cyril Klijnen voor me rijden. Hij was me op de startklim vrij hard voorbij gekomen. Ik wist het gat dicht te rijden en bleef een poosje samen met Cyril rijden. Weer even later haalden we samen een Duitser in die behoorlijk stil gevallen was. Deze man pikte bij ons aan, en slaagde erin om erbij te blijven. In een afdaling met veel scherpe stenen kreeg Cyril pech, en zo waren we nog met z’n 2en over.

De rest van de laatste ronde bleven we samen en konden we het werk vrij goed verdelen. Uiteindelijk moest ik mijn laatste compagnon van de dag op het laatste stukje singletrack laten gaan, doordat het daar erg druk was met wandelende fietsers die het allemaal wat lastig vonden. Na 4.19 kwam ik behoorlijk moe en redelijke tevreden als 9de overall over de streep. Voor het open Nederlands Kampioenschap was dat goed voor een 5de plek. Nu op naar Saalhausen, de volgende wedstrijd voor de cup en voor mij de laatste wedstrijd voor de Transalp.