De traditionele start van het mountainbikeseizoen in Berlicum. Nog altijd niet het meest spectaculaire mountainbikerondje dat Nederland te bieden heeft, maar toch al veel beter dan het parcours op de oude locatie. Vorig jaar had ik Berlicum niet op mijn kalender staan, en daarom was de parcourskennis niet meer erg up-to-date.
Daarom 's morgens op tijd met Karen naar Berlicum vertrokken om genoeg tijd te hebben om het parcours weer te verkennen. Samen met Maarten en Karen een verkenningsrondje gereden. Het parcours lag er vrijwel droog en erg snel bij. De organisatie had duidelijk zijn best gedaan om het parcours zo uitdagend mogelijk te maken. Na het inrijden nog even snel iets gegeten en me omgekleed. Helaas begon het op dat moment vanuit het niets nogal hard te regenen en later zelfs te hagelen. Dit ging best een tijdje door, en zo veranderde het snelle parcours in een behoorlijk modderig en glibberig rondje. Na seizoen 2013 en een vrijwel droge winter leek seizoen 2014 dus weer verder te gaan zoals seizoen 2013 geëindigd was: nat.
Het team werd vandaag vertegenwoordigd door 5 renners. Voor de meesten was de winter goed geweest, al was dat natuurlijk voor de meesten van de concurrenten ook zo. Ook zelf heb ik een goede winter gehad en veel kunnen trainen, met als hoogtepunt een trainingsweek op het zonnige Lanzarote. De overstap van de XC wedstrijden naar de marathons in 2013 was succesvol verlopen, en ook dit jaar zal de focus weer liggen op het rijden van marathons in binnen- en buitenland. Vandaag in Berlicum zou ik dan ook starten zonder al te hoge verwachtingen. Het doel was vooral om even een goede intensieve training te hebben en om eens te kijken waar ik sta ten opzichte van de anderen.
Ik mocht starten vanaf de derde rij. Kon beter, maar eigenlijk mag ik ook niet klagen want ik heb vorig jaar nauwelijks XC wedstrijden gereden. De start is nooit mijn grootste kwaliteit geweest en ik heb me er ook nooit op gericht om hier iets aan te verbeteren. Vandaag kon ik bij de start in ieder geval mijn plek behouden en reed ik rond positie 35 de eerste singletrack op. Het rondje lag er door de regen een stuk lastiger bij dan tijdens het verkennen. Ik was dan ook blij met mijn bandenkeuze, een Continental Xking voor, en een Raceking achter. Na de start kon ik plekje voor plekje naar voren schuiven, en kwam ik steeds meer in mijn ritme. Ik voelde me vrij sterk en kon uiteindelijk nog een plek of 10 naar voren rijden. Vooral op de technische stukken kon ik vaak wat tijd goedmaken op mijn directe concurrenten. Hierbij speelde ook het materiaal een belangrijke rol. De nieuwe Rose Mr. Big met de superlichte wielen van Bikewheels bleek zich heel goed thuis te voelen op dit snelle XC rondje, en we waren dan ook snel aan elkaar gewend.
Zo halverwege de laatste ronde hoorde ik mijn nieuwe teamgenoot Roel roepen dat Frank in zicht was. Dat gaf me net het laatste beetje motivatie om nog even goed door te trekken. Ik kon vrij snel aansluiten bij Frank, die net daarvoor het groepje waarin hij zat had moeten laten gaan. Er was helaas niet meer voldoende tijd over om daarbij terug te raken, en zo reden Frank en ik als 24ste en 25ste over de streep. Ik kijk zeer tevreden terug op deze eerste echte test na de winter, en hoop dat dit een voorbode is voor wederom een goed seizoen, met vele mooie marathons!
Dank aan alle verzorgers en toeschouwers voor de ondersteuning, en tot in Groesbeek!