Mark - Grafschaft

Gegevens

Gepubliceerd op dinsdag 20 augustus 2013 06:02

Slechts 6 dagen na de zware wedstrijd in Nordenau voor de SforZ Rose marathon cup en de Nutrixxion Trophy stond dit weekend alweer de volgende marathon op het programma.

De Sauerland marathon in Grafschaft, die ook meetelt voor het klassement van de Nutrixxion Trophy. Over mijn uitslag in Nordenau was ik niet tevreden. Ik kon duidelijk merken dat ik achteruit gegaan was door het lagere trainingsvolume om van m'n knieblessure af te komen. Het enige lichtpuntje was dan ook dat ik pijnvrij heb kunnen fietsen en ook na afloop geen problemen meer heb gehad.

Grafschaft is voor mij een bekende marathon. Vorig jaar hier de halve afstand gereden omdat we de dag erna de marathon in Zierenberg nog reden. Dit jaar een andere aanpak. Geen dubbelweekend maar de focus helemaal op deze marathon omdat dit jaar de Nutrixxion Trophy een van mijn hoofddoelen is. Rolf had een mooi hotelletje uitgezocht in Grafschaft waar Maarten, Riny, Rolf en ik konden verblijven. Vrijdagavond nog een klein stukje los gefietst en een goede plek uitgezocht om de bidons te verstoppen. Lekker uit eten geweest en vervolgens op tijd naar bed.

Zaterdagochtend aan het ontbijt nog even de wedstrijdtactiek doorgenomen. Vorige week had ik nogal wat beginnersfouten gemaakt door veel te hard te starten en slecht te eten en te drinken. De tactiek was dus vrij eenvoudig; alles wat vorige week verkeerd ging vandaag wel goed doen. Met Riny afgesproken dat ik eigen tempo zou gaan rijden en rustig zou starten. Riny vond dat ook wel een goed plan en zo reden we toch weer samen, zoals in de meeste wedstrijden dit jaar.

De wedstrijd bestond net als vorig jaar vooral uit lange goed lopende klimmen en dito afdalingen, en af en toe wat vlakke stukken. Hier en daar een bocht en een verdwaalde steen en daarmee zijn de meeste technische stukken wel beschreven. Een vrij snelle wedstrijd dus, maar wel een over 109km en met 2880hm, dus toch een hele zware. In de eerste van de twee rondes bestond het deelnemersveld nog uit renners voor de korte, middellange- en lange afstand en was het dus behoorlijk druk op het parcours. Ook het tempo lag hierdoor vrij hoog omdat het tempo vooral bepaald wordt door de rijders van de kortere afstanden.

Aan het eind van de eerste ronde moesten Riny en ik dan ook lossen uit een groepje dat aan de finale begonnen was. Bij het ingaan van de tweede ronde even snel de bidons gewisseld en weer op zoek naar een groepje. Een tijdje in kleine groepjes met wisselende samenstelling gereden maar uiteindelijk bleven Riny en ik toch weer met z'n tweeën over. We konden doordat we samen reden ook in de tweede ronde het tempo nog vrij hoog houden. Totdat we aan de laatste lange klim voor de finish begonnen. Dit was geen steile of lastige klim maar vooral gewoon een hele lange. De energie was al aardig opgeraakt en zowel bij mij als bij Riny kraakte het behoorlijk. Van de plannen om nog wat mannen kort voor ons op te rapen was weinig meer over en helaas werden we zelf nog slachtoffer van een achterop komende renner die al ongeveer 2 uur lang op 30 seconden achter ons reed maar ons in de laatste klim voorbij kwam. Riny miste de laatste bocht naar links en zo kwam ik iets eerder over de streep.

Allebei enorm afgezien en wat gemengde gevoelens over de uitslag (15 bij de heren.) Vrij constant en hard gereden, maar de wedstrijd was voor ons allebei eigenlijk 10km te lang. Het belangrijkste doel van vandaag was om voldoende punten te halen om de tweede plaats in de Nutrixxion Trophy vast te houden. Dat is in ieder geval gelukt. Ook liep het alweer een stuk beter dan vorige week in Nordenau.

De komende twee weekenden staan er voor mij geen wedstrijden op het programma en heb ik weer wat tijd om goed te trainen. In Titmaringhausen zal ik een super dag moeten hebben om m'n derde plaats in de SforZ Rose marathon cup vast te kunnen houden. Titmaringhausen telt ook mee voor de Nutrixxion Trophy. Daarna staan in ieder geval de 6 uurs teamwedstrijd in Gulbergen, de Langenberg marathon (finale Nutrixxion Trophy) en het NK nog op het programma. Misschien rijd ik ook de Vulkanbike in Daun en/of de Duensberg marathon nog.

Na de finish kwamen we ook teamgenoten Maarten en Frank weer tegen die allebei weer verdienstelijk gereden hadden. Maarten had duidelijk erg goede benen en werd 3 in zijn categorie in een zeer sterk deelnemersveld!