Mark - NK marathon

Gegevens

Gepubliceerd op dinsdag 16 oktober 2012 17:22

Ook dit jaar weer stond het NK marathon in Eijsden bij vrijwel het voltallig team met rood omcirkelt in de agenda. Dit jaar zelfs een aantal renners met podiumkansen vanwege hun goede vorm. Voor mij zat dit er nog niet in, al was de vorm al weken groeiende. De aanpak voor vandaag was weer hetzelfde als bij de marathons van de laatste weken: Teamgenoot Riny zou me 's morgens ophalen om af te reizen naar het Zuiden. Onderweg ook Willy nog even opgepikt, die vandaag een van de verzorgers zou zijn.

Aangekomen bij Hotel Huntjens, waar een groot deel van het team al aanwezig was, konden de laatste voorbereidingen afgerond worden. Ruim voor de start fietsten Riny, Harald en ik naar het centrum van Eijsden om de startbescheiden op te halen. Het was vandaag koud, maar het zou gelukkig mooi weer worden. Helaas had het de afgelopen dagen al heel veel geregend, waardoor het parcours behoorlijk modderig te noemen was. Met de Continental X-King voor en achter is dat meestal geen probleem, en bovendien rijd ik vaak wel goed in de modder.

Na enige minuten kou lijden in het startvak, waar ik naast teamgenoot Peter stond, klonk het bevrijdende startschot. De eerste kilometers over de weg werd er behoorlijk tempo gemaakt. Al snel werd er een weiland ingedraaid, waar de wedstrijd feitelijk begon. De verwachtte modder bleek inderdaad in grote hoeveelheden aanwezig. De start was goed verlopen, en ik zat redelijk voorin het peloton. Toen het serieus omhoog ging besloot ik Peter te laten gaan. Peter reed een thuiswedstrijd, en is al weken uitstekend in vorm. De benen voelden goed, en ik reed in een groepje goede renners, die normaal voorin te vinden zijn in de XC wedstrijden. Dat was dus een opsteker, en het zag er goed uit. Veel power op de klimmen en de rechte stukken, om vervolgens in de afdalingen wat tijd te moeten inleveren op de 29ers om me heen. De eerste 25km verliepen uitstekend, en ik haalde veel langzamere renners in uit de categorieen die eerder gestart waren. Helaas haalde ik ook al snel teamgenoot Maarten in, die met pech langs de kant stond. Dat was ontzettend jammer, want Maarten was een van onze podiumkandidaten.

Helaas sloeg na de klim op ongeveer een kilometer voor de eerste verzorging ook bij mij het noodlot toe. Ik was net boven en schrok van een harde knal. Die bleek helaas veroorzaakt door de doorn in m'n achterband. Snel een binnenbandje gemonteerd, maar helaas lukte het niet deze op te pompen. Het C02 pompje liet het om onduidelijke reden afweten. Snel gaan rennen naar de verzorgingspost, waar iedereen verbaasd stond te kijken toen ik om een pomp vroeg. Ik vraag me nog steeds af wat er zo gek was aan die vraag... Naja, verder rennen dan maar. Onze eigen verzorgers zouden een klein stukje verderop staan. Ondertussen had ik al enkele andere pompjes aangeboden gekregen, waarmee het om uiteenlopende redenen ook niet lukte. Uiteindelijk kwam teamcaptain Lodewijk, een van de verzorgers, met een degelijke pomp aanrennen. Er waren inmiddels helaas al ruim 20 minuten verstreken, en alle kansen op een mooi resultaat waren weg. In overleg toen maar besloten uit te stappen en rustig terug naar Eijsden te fietsen. Vandaag waren de benen goed, maar had ik geen geluk. Wijze les voor de volgende race in Zuid-Limburg: de sterke Continental Protection banden monteren. Deze banden zijn slechts een minimale hoeveelheid zwaarder dan de Racesport uitvoering, maar zijn werkelijk overal tegen bestand, en dat is toch wat je nodig hebt onder deze omstandigheden. Verkeerde zuinigheid van mijn kant dus. Ter info: iedereen die vandaag met Protections reed heeft zonder problemen de finish gehaald...

Het seizoen zit er helaas alweer op. Voor mij erg wisselende resultaten, en veel leermomenten voor volgend jaar. Dit is dan ook een mooi moment om m'n teamgenoten, de teamleiding en alle sponsoren van harte te bedanken! We gaan even rust nemen, en dan weer hard aan de slag in de winter om volgend jaar weer mooie en succesvolle wedstrijden te rijden!