Nard - Bergrace 4: Lunteren

Gegevens

Gepubliceerd op zaterdag 22 september 2012 10:57

Het parcours van de Bergrace in Lunteren is voor Nederland van ongekend niveau. Ik ken geen ander rondje dat zoveel technische uitdagingen kent per rondje. En dat zonder man-made obstacles, puur natuur. Super om te rijden en een mooie afsluiter van het Bergrace seizoen. In 2010 had ik hier voor het laatst gereden en lag ik, na een half rondje, even eerste en finishte ik op de 4^de plek, met als resultaat een 2^de plaats in het eindklassement. Mmmm, dat ging dit jaar niet helemaal lukken waarschijnlijk. De Bergraces kennen nu een veel sterker startveld en ik ben ook echt wat minder in vorm. Eén van de voordelen (of is dat het nadeel?) van een wattagemeter is dat je precies kan zien hoeveel zwakker je bent geworden...

Mijn voorbereiding was wat minder dan voor de andere Bergraces omdat Lunteren op de laatste dag van mijn vakantie viel en ik in de vakantie vooral veel en langzaam heb gefietst. Niet echt een goede voorbereiding op een XC rondje met veel korte klimmetjes zoals Lunteren. Bij de start ging het (ondanks dat ik niet goed in m’n pedaal kwam) best goed en bij de doorkomst van de startronde lag ik op de 9^de plek. Precies mijn plaats in het algemeen klassement en vóór mijn concurrent voor de 8^ste plek. Een goed begin is echter niet genoeg, zeker op een zwaar rondje als Lunteren en voor ik het wist begon ik terug te zakken en bleek ik begonnen aan één van mijn slechtste wedstrijden ooit. Ik kon totaal niet aanhaken bij mensen waar ik normaal vrolijk voor blijf en zat de hele tijd zo kapot dat ik fout na fout maakte, wat in Lunteren ook echt niet handig is en wat me veel tijd kostte. Aan het begin van het seizoen had ik nog het doel om bij de Bergraces op de 5^de plaats in het algemene klassement te komen. Op basis van voorgaande jaren leek me dat ‘ambitieus maar haalbaar’, zoals dat hoort bij doelen. Na de tweede race dit jaar bleek dat een top 10 eigenlijk ook best ambitieus zou zijn. Doel voor Lunteren was dan ook om zo goed mogelijk mee te doen en hopelijk een plaatsje op te schuiven in het algemene klassement naar plek 8. Dat bleek al snel onhaalbaar en tijdens de race werd het me steeds duidelijker dat ik zelfs een top 10 weleens kon vergeten. Ik fietste op minuten van de top rond plek 25 en werd nog steeds ingehaald door kinderen en bejaarden. Toch bleef ik alles geven. Met fietsen weet je nooit wat er gaat gebeuren. Het enige wat je zelf kan doen is steeds zo hard en zo goed mogelijk blijven fietsen. Wat de uitkomst dan ook is, als je je best hebt gedaan kan je er vrede mee hebben. Uiteindelijk finishte ik op de 29^ste plaats, wat inderdaad de slechtste uitslag in tijden was voor een Bergrace. Maar, ik stond nog wel 10^de in het algemeen klassement en kon een welverdiend envelopje ophalen. Vijf euro, tsjakka!! Niet voor niets geleden.